If you drop the body then it is ultimate sacrifice..You attain Moksha.
ಹಾಗಂತ ಎಲ್ಲೋ ಕೇಳಿದ್ದೆ..
ಅವತ್ತು ನಗ್ರೋತದ ಆರ್ಮಿ ಕ್ಯಾಂಪಿನಲ್ಲಿ ನಾನು ನಮ್ಮ ಸೈನಿಕರನ್ನು, ಅವರ ಕುಟುಂಬದವರನ್ನು ಆತಂಕವಾದಿಗಳಿಂದ ಸಂರಕ್ಷಿಸಲು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಅಂತಿಮ ನಿರ್ಧಾರ...ಒಬ್ಬ ಸೈನಿಕನಿಗೆ ಅವನ ದೇಶ, ದೇಶದ ಜನಗಳೇ ಅವನ ಜೀವ...ಅವರನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸಲು ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ದೇಹವನ್ನು ಬಿಡುವ ಪ್ರಮೇಯ ಬಂದರೂ ಸರಿ ಎಂದು ಸುರಕ್ಷಿತ ಸ್ಥಳದಿಂದ ಎದ್ದು ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟೇ..ಹಿಂದಿನಿಂದ ಚಿರಂತನ್ ಮಷಿನ್ ಗನ್ನಿನ ಫೈರಿಂಗ್ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಓಡಿ ಬಂದ. ಆದರೆ ಪುನಃ ಅವನನ್ನು ಗನ್ ಪೋಸ್ಟಿಗೆ ವಾಪಾಸು ಕಳಿಸಿದೆ 'ನೀನು ಹೋಗು ಗನ್ ಪೋಸ್ಟಿಗೆ ನನಗೆ cover fire ಕೊಡು ನಾನು ಈ ನಾಯಿಗಳನ್ನು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ' ಎಂದು ಪೊದೆಗಳ ಹಿಂದಿನಿಂದ ಅವರು ಅಡಗಿ ಕೊಂಡಿದ್ದ ಕಟ್ಟಡವನ್ನು ಸಮೀಪಿಸಿದೆ. ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗಾಗಲೇ ಅವರು ಮೊದಲ ಮಹಡಿಗೇರಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು. ಪೊದೆಗಳ ಹಿಂದೆ ಕಂಡ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಗುಂಡು ಹಾರಿಸೇ ಬಿಟ್ಟರು..
ನನ್ನ ದೇಹದಿಂದ ಹೊರಬಂದೆ..ಇದನ್ನು ನಿಶ್ಚಯಿಸಿಕೊಂಡೇ ಮಾಡಿದ ಕರ್ತವ್ಯ.
ಒಬ್ಬ ಸೈನಿಕನ ಕರ್ತವ್ಯದಲ್ಲಿ ಮೂರು ವಿಷೇಶ ಅಂಶಗಳಿರುತ್ತವೆ.
ನಾಮ್, ನಮಕ್, ನಿಶಾನ್...
ನಾಮ್...ನನ್ನ ಮತ್ತು ನನ್ನ ದೇಶದ ಹೆಸರು..ಅಭಿಮಾನ ಮತ್ತು ಗೌರವದಿಂದ ಹೆಸರುವಂತಿರ ಬೇಕು. ಹೆಸರಿನ ಮಾನ್ಯತೆಗೆ ದಕ್ಕೆ ಬರುವಂತಾ ಯಾವ ಕೆಲಸವನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಮಾಡಬಾರದು.
ನಮಕ್...ಉಪ್ಪು ತಿಂದ ಮನಗೆ ಎರಡು ಬಗೆಯ ಬಾರದು. ಜೀವಕೊಟ್ಟು ಪೋಷಿಸಿದ ತಾಯಿಗೆ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆಮತ್ತು ದೇಶಕ್ಕೆ ಎಂದಿಗೂ ದ್ರೋಹ ಬಗೆಯಬಾರದು.
ನಿಶಾನ್...ನಮ್ಮ ಹೆಮ್ಮೆಯನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುವ ಲಾಂಛನ ನಮ್ಮ ರಾಷ್ಟ್ರಧ್ವಜ..ನಮ್ಮ ಸೈನ್ಯದ ಮತ್ತು ರೆಜಿಮೆಂಟಿನ ಧ್ವಜಗಳು. ಅವಕ್ಕೆ ಅಗೌರವವನ್ನು ತೋರಿಸಬಾರದು ಮತ್ತು ಅಗೌರಿಸುವವರನ್ನು ಸುಮ್ಮನೆ ಬಿಡಬಾರದು.
ಸೇನೆಯ ಸಮವಸ್ತ್ರ ಧರಿಸಿದ ಮೇಲೆ ದೇಶ ಸೇವೆಯ ಬ್ರಹ್ಮದೀಕ್ಷೆ ಪಡೆದ ಹಾಗೇ...ಅದು ನಿರಂತರ, ನಿವೃತ್ತಿ ಹೊಂದಿದ ಮೇಲೂ...ದೇಹವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದ ಮೇಲೂ..
ನನ್ನ ಕೋರಿಕೆಯೊಂದೇ...ನೀವು ಸೈನಿಕರನ್ನು, ಅವರ ದೇಶಪ್ರೇಮವನ್ನು ಎಂದೂ ಸಂದೇಹಿಸಬೇಡಿ...
ಶಾಂತಿಯಿಂದ ನಿದ್ರೆಮಾಡಿ...ನಾವಿದ್ದೇವೆ.
